2012/12/01

Winter Pinspiration

How I love, love, love braids! And hot cocoa, knitted kardigans and scarfs, too much rings on one finger, fake(!) fur, studded clutches and other studded things, these coffee cups, tiny cats&big dogs, snow and macarons!
Follow Love Style on Pinterest


LOVE Fake!
Het uitroepteken achter fake! staat er helaas niet voor niets.
Nee, ik ben niet een radicale dierenactiviste,  geen veganist, zelfs niet altijd vegetarier, maar ik verafschuw het 'harige' straatbeeld van nu. Ik zag altijd wel wat dames en heren met jassen van bepaalde merken lopen met een bontje in hun nek, maar ik verbaas me over het straatbeeld van nu.
Ik vraag me sinds kort af of iedereen met zo'n jas eigenlijk wel weet hoe het zit. Ik vraag het me nog meer af sinds ik sinds kort er zelf in gestonken ben...
Ik wilde een paar weken geleden namelijk een groene parka, je weet wel, zo één waar iedere een-beetje-fashionista/fashionblogger in loopt. Eindelijk, na dagen/weken zoeken zag ik mijn droomjas hangen! . De aankoop werd gedaan.

Eenmaal thuis moest er natuurlijk een kiekje worden gemaakt van de nieuwe aanwinsten om ze te whatsappen naar iedereen die wist van mijn groene-parka-missie.
Ik legde de jassen en op de grond en deed mijn best ze er zo fortuinlijk mogelijk op te zetten. Toen de jas op de grond lag was Katzel wel erg geïnteresseerd in de capuchon, en specifiek de kraag...
Ik kreeg een raar gevoel.. 'Het zal toch niet?... Neeeej, dat KAN niet voor dat geld!'
Ik pak de jas op en inspecteer de kraag... Ik weet het niet...Neeeh, dat zal niet...Ik probeer de stiksels van de jas te vinden, alsof dat wat oplost. Volgens mij had ik ooit eens gelezen dat je moet blazen, toch?! Ik blaas wat in de kraag...er gebeurt niets. Vervolgens ga ik op zoek naar een aansteker, zenuwachtig verbrandt ik een paar haartjes. 'Sjit, verd*mme, dit meeeeen je niet!? Eindelijk na al die tijd zoeken zit er echt bont op?!'
Ik rende terug naar de winkel, ik KON namelijk de gedachte niet verdragen dat ik op de fiets zou zitten in de stromende regen en het haar van een dood beestje tegen mijn gezicht te voelen plakken.
De dame in de winkel keek me raar aan; 'Zo snel alweer terug?'. 'Ja', hijgde ik, 'is dit ECHT??' Ze antwoordt dat dat inderdaad zo is. Ik brabbel nog wat dat het niet op het labeltje staat en dat dat toch niet kan voor dat geld? Ze kijkt me lachend aan. 'Ja! Je denkt toch niet dat het nep was? Wat denk je wat ik aan heb?' En ze wijst op haar harige bodywarmer. Ik kijk haar vragend aan. 'Marmot!, zegt ze, lekker warm hoor!' Het begint me te duizelen, dit meen je niet? 'Ik ben in een dierenwinkel beland?' Ik leg uit dat ik dit echt niet kan dragen, dat dit niet is wie IK ben en dat ik dat voor mezelf en voor het beestje niet kan verantwoorden. Ze vraagt of ik dan ook vegetariër ben of veganist..
Ik leg haar vervolgens uit dat ik dit niet ben maar ik dit te ver vind gaan. Ze begrijpt me niet, dat is wel duidelijk.
Ik vraag mijn geld terug, ook al is dit DE jas, ik kán dit niet dragen. Ze biedt me een tegoedbon aan, want aan geld teruggeven doen ze niet. Ik begin wat te stamelen Ik wil geen geëlektrocuteerde vos,konijn, nerts of wat dan ook aan mijn jas hebben hangen maar ik kan nooooit hetzelfde bedrag in deze winkel spenderen en ik kan een nieuwe winterjas niet betalen.
Ik kijk om me heen, hopend dat ik een andere winterjas zonder bont zie... Het hangt er vol mee zie ik nu pas. 'Nou, zegt de verkoopster, anders haal je 'm er uit en zorg ik voor een nep-bontje'.

Ik regel dat een kledingmaker die het bont er uit wil halen voor me en krijg het mee in een sneu zakje.
Ik wacht een berichtje op Facebook af van de verkoopster voor een nep-bontje. Maar het berichtje komt niet, zelfs na twee berichtjes van mijn kant niet. Ook niet na een bezoekje aan de winkel waarbij ik een excuus kreeg dat het 'moeilijk was nep-bont te krijgen'.

Ik baal, want zo had ik die jas niet gewild. Ik koop via internet een nep-bontje en zet deze zelf op een regenachtige zondagbaaldag op de capuchon.
Via Facebook mail ik Bontvoordieren dat ik, met duizendmaal excuses (ben altijd bang voor karma), per ongeluk een bontje heb gekocht en dat het nu in de kast ligt te verpieteren (ver bij Katzel vandaan) en dat ik het respectloos vind om het weg te gooien maar ik niet weet wat ik er mee moet.
Na een uurtje heb ik al een antwoord! Of ik het op wil sturen voor voorlichting en om te gebruiken voor campagnes? Yes yes yes! Natuurlijk wil ik dat!
Het bontje ging op de post voor (hopelijk) nog een goed doel en de anti-bont-petitie werd getekend in de hoop het karma weer wat te herstellen.
Dit vergeet ik nooooit meer en sindsdien merk ik dat mijn ogen afdwalen naar de halve vossen in de nekken van scholieren en fashionista's en vraag me af of zij weten wat er is gebeurd met de warme kraag in hun nek voordat het aan hun jas werd bevestigd...









Wil je ook de antibontpetitie tekenen? Ze vragen alleen je naam en e-mailadres om je te bedanken :)
Dat doe je hier!


Want to make my day? Leave a comment! Do you like what you see? You can also follow me on Pinterest & Facebook :)







Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Leave a comment: